سیگارم چه خوب درک می کند مرا....
وای که چه زیبا کام می دهد....
این نو عروس هر شب تنهایی هایم....
لباس سپیدش را تا صبح برایم می سوزاند....
و من تا صبح بر لبانش بوسه می زنم....
چه لذتی می بریم از این همخوابگی...
او از جان مایه می گذارد و من از عمر...
هر دو می سوزیم به پای هم....