پزشکی مصر باستان
در مورد پزشکی مصر باستان تصویر روشن تر میشود. نخستین پزشک ایمهوتپ Imhotep است، وزیر پادشاه جوزر در هزاره سوم پیش از میلاد که طراح یکی از قدیمیترین هرمها، هرم Ṣaqqārah است و بعدها به عنوان خدای پزشکی مصر همرده با خدای یونانی آسکلپیوس یاد شدهاست. از مطالعه پاپیروس های مصری دانش قویتری به دست آمدهاست به خصوص پاپیروس های Ebers و ادوین اسمیت که در قرن ۱۹ کشف شدند. اولی لیستی از راههای جبران بلا، با جادوهای مناسب و یا وردخوانی است. دومی رسالههای جراحی در درمان زخم ها و صدمات دیگر است.
برخلاف آنچه ممکن است انتظار رود، عمل گسترده از تخلیه بدن مرده در مصر منجر به انجام مطالعه آناتومی انسان نشد. اما مومیاییهای حفظ شده نشان دادند که صاحب آنها در زمان زندگی از چه بیماریهایی رنج میبرده، از جمله ورم مفاصل، سل، تورم مفاصل، نقرس، فساد و پوسیدگی دندان، سنگ مثانه و سنگ صفرا. شواهدی از schistosomiasis بیماری انگلی است که هنوز یک معضل پزشکی است یافت شدهاست. در این میان شواهدی دال بر سفلیس یا نرمی استخوان در آن دوران یافت نشدهاست.
جستجو برای اطلاعات مربوط به طب کهن طبیعتاً منجر به هدایت ما از پاپیروسهای مصری به ادبیات عبری میشود. اگرچه کتاب مقدس شامل اطلاعات کمی در شیوههای درمانی از عهد عتیق است ولی غنی از اطلاعاتی در مورد بهداشت شخصی و اجتماعی است.
پزشکی در روم و یونان باستان
دراینجا به اختصار تاریخ پزشکی در روم و یونان باستان اشاره شده است
پزشکی در روم و یونان باستان
پز شکی در یونان باستان تحت تاثیر سنتهای پزشکی بابلیها و مصریها ایجاد شدهاست. یونانیان باستان به ایجاد یک سیستم پزشکی مزاجی که به دنبال بازگرداندن توازن مزاج در داخل بدن است نائل شدند. چهره بزرگ در طب یونان باستان بقراط بود، که او را پدر علم طب مدرن میدانند. کورپس بقراطی مجموعهای از حدود هفتاد اثر از کارهای اولیه پزشکی یونان باستان است که تحت تاثیر زیادی از بقراط و شاگردانش قرار گرفته است. سوگند بقراط برای پزشکان یکی از معروفترین باقیماندههای آن دوران است که هنوز هم به کار میرود.