معیارها تغییر کرده اند. حالا دیگر شاخص استار بودن در موسیقی فروش بالای آلبوم یا هیت بودن آهنگ ها نیست.دیگر بیشتر از هر چیزی فروش بلیت های کنسرت شاخص و میزان محبوب بودن خواننده هاست. دیگر هنرمندان با تعداد سانس هایی که در تهران و شهرستان ها به روی صحنه می روند و قیمت بلیت هایشان برای هم کرکری می خوانند. به همین میزان مهمترین و پولدارترین تجارت در زمینه موسیقی هم کنسرت ها شده اند.

 

تهیه کننده ها و هنرمندان دیگربیشتر ترجیح می دهند سرمایه شان را در برگزاری کنسرت بخوابانند تا آلبوم های موسیقی که آیا بفروشد یا نه و پس از چند ماه به سودآوری برسد. جدای از اجرای شهرستان ها که نمی تواند معیار خوبی در فعالیت و موفقیت هنرمندان موسیقی باشد، کنسرت های تهران المان بسیار مهمی در این مقایسه به حساب می آید. کدام خواننده ها اقبال بیشتری در کنسرت هایشان دارند؟ چرا؟

 

 

 

یک آلبوم، 20 سانس کنسرت در تهران و تعداد زیادی هم کنسرت در شهرستان ها. این تقریبا یک رکورد در موسیقی پاپ محسوب می شود. البته ممکن است خواننده های دیگری مانند احسان خواجه امیری یا رضا صادقی هم توانایی زدن این رکورد را داشته باشند اما حداقلش این است که تا به حال کسی جرات انجام این کار را نداشته. اصلا خیلی ها فلاحی را به خاطر اجرای زنده اش دوست دارند. او از آن دسته خواننده هایی است که روی صحنه بسیار مسلط است و موسیقی تصویری دارد. اجرای زنده او به مراتب از اجرای استودیویی او بهتر است.

 

 

 

پارس ناز:احسان خواجه امیری با آنکه به نظر خیلی از منتقدان اجرای زنده چندان خوبی ندارد اما در عوض طرفداران زیادی دارد، آنقدر که بلیت های کنسرت او در کمتر از چند روز به پایان می رسد و همیشه عطش زیادی برای کنسرت او در بین هوادارانش وجود دارد. خواجه امیری اجرای ارگانی زیاد اجرا می کند، برای همین خیلی از فرصت های اجرای زنده در تهران را هم از دست می دهد. معدود خواننده ای مانند او پیدا می شود که آنقدر آهنگ هیت داشته باشد که بتواند در تمام کنسرت مخاطبش را همراه خودش بکشد.

 

 

 

سال گذشته تنها کمی مانده بود تا به رکورد مازیار فلاحی در اجرای زنده برسد اما اختلاف های او با تهیه کننده اش باعث شد که نتواند به صورت منظم کارش را ادامه دهد. در تعداد طرفدار شاید رضا صادقی را بشود جزو سه تای اول قرار داد. بعد از او چند خواننده دیگر هم سعی کردند از سبک او برای شهرت و محبوبیت استفاده کنند اما به توفیق چندانی نرسیدند. رضا صادقی هم در اجرای زنده به خوبی اجرای استدیویی نیست. معمولا خیلی از آهنگ ها را متفاوت از آن چیزی که در استودیو ضبط شده اند اجرا می کند.

 

 

 

بنیامین بهادری بدون شک بهترین شومن موسیقی در کنسرت های پاپ است. او برای تمام حرکاتش روی صحنه برنامه دارد. برای هر کدام از آهنگ هایش حرکات متفاوتی را طراحی می کند. او حتی در مورد مدل لباسی که می پوشد و نوع رنگی که قرار است در صحنه اجرایش کار شود برنامه ریزی می کند. این باعث می شود تا خیلی از کسانی که حتی موسیقی او را هم دوست ندارندف بخواهند تا اجرای زنده او را تجربه کنند. برعکس خیلی از خواننده های دیگر، بنیامین خیلی کم روی صحنه صحبت می کند و بیشتر سعی می کند موسیقی اش برای تماشاگران هیجان انگیز باشد.

 

 

 

اگر سال گذشته مشکلات ممنوع الفعالیت شدن برای یگانه پیش نمی آمد، او هم این شانس را داشت تا رکورد تعداد کنسرت در تهران را بزند. برگزاری کنسرت برای یگانه تقریبا صددرصد تضمینی است. ویژگی مهم محسن یگانه تک آهنگ های معروف اوست. چه تک آهنگ هایی که در زمان زیرزمینی بودنش خوانده و چه آهنگ های دو آلبوم رسمی اش که از پرفروش ترین آلبوم های بازار بودند. یگانه هم در یک سال گذشته بیشتر وقتش را به خاطر درگیری با مدیر برنامه ها و تهیه کننده از دست داد. به علاوه روی صحنه خیلی مسلط است و ارتباط خوبی را با مخاطبان کنسرتش برقرار می کند.