​به جای آرزوی این که ای کاش در خانه می ماندم، می توانید از وقت تان جهت فراگیری روشن فکری، تمرین ریسک پذیری و ایجاد کمی انعطاف در طرز فکرتان استفاده کنید. شاید بدین وسیله استعدادهای درونی تان را شکوفا کنید و موقعیت هایی برای رشد و ارتباط با دیگران فراهم آورید که این ها همه از نشانه های اصلی سلامت روحی محسوب می شوند.

در این جا ۱۰ راهکار به کمک شما می آیند تا روزها، ساعت ها و دقایق خود را بدون خزیدن در دستشویی و یا اتلاف وقت با مطالعه ی ایمیل های دریافتی ناخواسته سپری کنید.

۱ – از همسنگ سازی خود با دیگران اجتناب کنید

این مورد آسان ترین و در عین حال دشوارترین کار برای انجام است، چون در جایگاه بشریت، انسان هر جا که می رود عزت نفسش با اوست و آن را مورد آزمایش قرار می دهد. نخست، این پندار که دیگران دایماً در حال نقد و بررسی شما هستند و یا شما مرکز توجه آن ها هستید را رها کنید. افراد معمولاً آن قدر نگرانی و دل مشغولی دارند که وقت دقت در اعمال و گفتار شما را آن طور که خودتان تصور می کنید، ندارند. «خود» را از این همسنگ سازی بی مورد برهانید و توجه خود را به آن چه در حال حاضر پیش رو دارید معطوف کنید، چیزهایی از قبیل: مردم، غذا و دلیل ملاقات حاضر.

۲ – به نوع دوستی دیگران توجه کنید

از برچسب زدن به دیگران بپرهیزید. انسان ها که تنها محافظه کار و یا آزادیخواه، نوپرست یا کهنه گرا، پیروز و یا مغلوب نیستند. به قول «والت ویتمن»، انسان ها چندین بعد دارند. از تمسخر دیگران دست بردارید و خود را بالاتر از آن ها ندانید. به جای این کارها حرف دل آن ها را دریابید و از گفته هایشان تجربه بیاموزید. نوع دوستی دیگران را در نظر داشته باشید و این صفت خوب را در خود نیز تقویت کنید.

۳ – به یاد داشته باشید که انسان ها همیشه آن طور که به نظر می رسند، نیستند

بیشتر افراد با علامه ی دهر دانستن خود، احساس شان از آسیب پذیری را انکار می کنند. اغلب، مغرورترین انسان ها مصدوم ترین آن ها از درون است. درون گراها با این که به واقع شنونده های خوبی هستند و تنها به کمی زمان بیشتر برای آغاز مکالمه نیاز دارند، اما اغلب خود را بی علاقه جلوه می دهند. با دقت در نحوه ی عملکرد افراد در اجتماع، همدردی را یاد بگیرید. هیچ کس نمی تواند درک کند که دیگران چه مسیری طی کرده اند و چه چیز خوب یا بدی آن ها را به جایگاه فعلی رسانده است. هر کس داستانی برای گفتن دارد؛ فقط برخی آدم ها نمی دانند حرف هایشان را چگونه بیان کنند.

۴ – مصاحبه کنید

وقتی به ناچار مجبور به گفت و گویی کوتاه می شوید، سوال بپرسید. طوری رفتار کنید که انگار آن خانم و یا آقای کنار شما، فردی است که برای تهیه ی یک مطلب برای روزنامه با آن ها مصاحبه می کنید. به طور رو در رو با آن ها ارتباط برقرار کنید. از آن ها بپرسید بزرگ شده ی کجا هستند و یا چه زمانی شهری را که هر دوی شما در آن جا زندگی می کردید را ترک کرده اند. جغرافیا یکی از راه های بسیار مهم برای برقراری ارتباط با دیگران است. با آگاهی نسبت به ملیت افراد، می توان اطلاعات بسیاری راجع به آن ها کسب کرد و به آن به چشم موقعیتی برای شناخت مکان هایی که هرگز نام شان را نشنیده اید و یا از آن ها بی خبرید نگریست.

۵ – سعی کنید پرسش هایی که مطرح می کنید، بیشتر درباره ی  «کِه هستند» و نه «چه می کنند» باشد

بیشتر افراد مایل هستند که گفت و گویی مستقیم داشته باشند، پس این فرصت را برای آن ها فراهم کنید تا شنیده شوند. نیازی نیست مستقیماً از آن ها بپرسید «کجا کار می کنید؟» و یا «شغل شما چیست؟». اهمیت انسان ها بسیار بیشتر از آن است که با شغل شان شناخته شوند. اگر کسی می گوید باغچه ی سبزی کاری دارد، از این فرصت استفاده کنید و از آن ها بپرسید چگونه به این کار علاقه مند شدند. یا درباره ی ارتباط آن ها با شخص و یا اتفاقی که شما را به یکدیگر رسانده سوال کنید. با این روش، به شناخت بهتری از افراد می رسید نسبت به زمانی که از صحبت با دوستان و همکاران آن ها درباره ی بخش های دیگر زندگی شان اطلاعاتی کسب می کنید.

۶ – تفاوت های فرهنگی را پذیرا باشید

تنوع فرهنگی در محیط های اجتماعی، فرصتی عالی برای کسب ایده های نو، تجارب جدید و آشنایی با سایر فرهنگ ها می باشد. اگر با کسی صحبت می کنید که سبک زندگی، نژاد، اخلاقیات و یا گرایش های جنسی اش با شما متفاوت است، نباید از ادامه ی صحبت با او امتناع کنید. فرهنگ ها و سبک های مختلف زندگی، موجب شگفت انگیزی انسان ها است و عامل آغاز گفت و گوهایی است که زندگی مان را متحول می کند. نیازی نیست حتماً بگویید: «سرزندگی شما موجب حیرتم شد» و یا «وای، پوست شما در مقایسه با من کک و مک بسیار کم تری دارد». تنها با گوش دادن می توانید بفهمید ارزیابی افراد از خودشان چگونه است و سپس متناسب با اطلاعاتی که به دست آوردید، سوالات تان را مطرح کنید.

نکته ی مهم دیگری که باید به خاطر داشته باشید، این است که در نحوه ی تعامل و مکالمات افراد نیز تفاوت های فرهنگی دیده می شوند. برخی در خانواده هایی رشد می یابند که مودبانه به صحبت های یکدیگر گوش می دهند و برخی دیگر در خانواده هایی که مرتباً سخنان یکدیگر را قطع می کنند و به سرعت هیجان زده می شوند. صدای بلند برای برخی، نشانه ی درگیری و مجادله است و برای برخی دیگر این طرز صحبت عادی و طبیعی است.

۷ – با مباحث خنثی، فیل داخل اتاق را رام کنید

آیا داخل اتاق یک فیل وجود دارد؟ لزومی ندارد آن را تغذیه کنید. اجازه ندهید تجربه ای ناشیانه و یا سخنی ناآگاهانه فضا را اختناق آور کند. اگر با کسی مواجه شدید که با شروع به صحبت درباره ی موضوعی کاملاً ناخوشایند، موجب جبهه گیری مخاطب می شود؛ با مباحث خنثی تر موضوع را کاملاً عوض کنید. بحث های سیاسی اگر کشدار شوند، اصلاً خوشایند نیستند. زخم زبان زدن به آن همسایه ی مزاحم با ریاکاری خود و برچسب زدن به آن ها و یا ارایه ی دیدگاه های سیاسی، به هیچ وجه نباید شب تان را خراب کند. بحث را به سریال های تلوزیونی مورد علاقه ی خود بکشانید و یا همان روال مصاحبه ای را با فردی که نمی شناسید ادامه دهید.

۸ – نگذارید زورگویان، کنترل جو را به دست گیرند

برخی افراد دوست دارند آب را گل آلود کنند. آن ها با تحریک دیگران به وسیله ی سخنان نیش دار، بحث و جدل راه می اندازند. برخی از افراد در این زورگویی مظلوم واقع می شوند. در وضع مطلوب، شما با حمایت از فردی که مظلوم واقع شده و با نوع دوستی خود به نجات او می آیید. اگر شما آن فرد مظلوم واقع شدید، با عذری خنثی مانند: «بهتر است زمانی دیگر در این رابطه صحبت کنیم»، از بحث کناره گیری کنید.

۹ –  کمی نشاط چاشنی بحث ها کنید

داشتن حس شوخ طبعی در دقایق نامساعد، حُسنی عالی محسوب می شود و می تواند بدترین شرایط را برای دیگران قابل تحمل کند و نیز به تغییر بحث به موضوعات خنثی کمک می کند. این بدان معنا نیست که لزوماً جوک بگویید و یا دلقک شوید، بلکه تنها با تغییر لحن صدا می توان فضا را تغییر داد. اگر شما میزبان هستید، این وظیفه ی شما است که آرامش محیط را حفظ کنید و این کار با کمی سبک سری میسر می شود. به همه این شانس را بدهید تا از شرش خلاص شوند. همان کاری که «تیلور سوویفت» همیشه به ما گوشزد می کرد. یک سر تکان دادن  به نشانه ی رضایت و گفتنِ: «حالا که مشکلات کل دنیا را حل کردیم، وقت صرف یک خوراکی خوش مزه است» و یا این که «اگر همه برای مسابقه ی خوردن یک شیرینی خوش مزه حاضرند، اون ها را بیارم.»

۱۰ – مراتب قدردانی خود را ابراز کنید

از کسی که موجب این گردهمایی شده تشکر کنید. این کار به همه احساس خوشایندی می دهد و امور را در جهتی مثبت سوق می دهد. دلیل این گردهمایی را بازگو کنید. بهانه ای مثبت برای جشن و شادی پیدا کنید.